Inspektorzy Inspekcji Handlowej spotykają się często z pytaniem o reklamacje towarów żywnościowych. Krąży obiegowa opinia, że żywność reklamacji nie podlega, a nawet jeżeli, to można ją reklamować tylko i wyłącznie tego samego dnia, w którym została kupiona. Na szczęście dla konsumentów - nie jest to prawda. Przepisy bardzo precyzyjnie regulują ww. kwestię. Żywność, traktowana jest jako towar konsumpcyjny, który podlega reklamacji z tytułu ewentualnej niezgodności z umową.

Można zatem oczekiwać od sprzedawcy, który sprzedał nam przeterminowany bądź oblepiony pleśnią ser, że zwróci nam pieniądze (bo chyba zdecydowana większość z nas nie miałaby już ochoty na zakupy w takim sklepie), a w najgorszym wypadku wymieni go, na towar odpowiedniej jakości. Zastosowanie znajdą tutaj, odpowiednie, w przypadku reklamacji artykułów nieżywnościowych, przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, z tą jednak różnicą, że inne będą terminy reklamacyjne, które regulowane są przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 stycznia 2003 r. w sprawie terminów zawiadamiania sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru żywnościowego z umową. Zgodnie z ww. przepisami konsument nie będzie mógł skutecznie reklamować żywności, jeżeli o niezgodności towaru z umową nie zawiadomi sprzedawcy niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego oraz również w terminie 3 dni od dnia sprzedaży lub otrzymania towaru , w przypadku towaru sprzedawanego luzem, odmierzanego w miejscu zakupu lub dostarczanego do miejsca zamieszkania kupującego. W przypadku towarów, dla których ustalono datę minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia, zawiadomienie o tym, że są one niewłaściwej jakości powinno nastąpić nie później niż przed upływem owej daty lub terminu. Żywność to wyjątkowa grupa towarów. Dlatego dobrze wiedzieć, że fakt, iż dany towar nie nadaje się do sprzedaży bądź wykazuje jakieś wady, nie oznacza dla sprzedawcy zawsze tylko konieczności zwrócenia konsumentowi pieniędzy. Sprzedaż towarów przeterminowanych stanowi wykroczenie, za które grozi przedsiębiorcy grzywna. Sytuacja zmienia się, jeśli okaże się, że np. sprzedawana w sklepie kiełbasa jest zepsuta. Wówczas osoba odpowiedzialna za wprowadzenie jej do obrotu popełnia przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 2. Konsument, który stwierdzi, iż kupiony bądź tylko oferowany do sprzedaży towar nie nadaje się do jedzenia ze względu na np. widoczne oznaki zepsucia, powinien poinformować o tym fakcie Inspekcję Handlową.